Dijital hikaye anlatımı, günümüzün dijital dünyasında insanların bilgi üretmeleri, paylaşmaları ve yaymaları için katılımcı, görsel bir yöntemdir. Toplum eğitimi alanındaki yetişkinlere kendileri, başkaları ve dünyadaki kendi yerleri hakkında bilgi edinme fırsatı sunulur. Lambert’in sürecinde deneyimli eğitimciler, bu bağlamda dönüştürücü ve anlayışlı öğrenmeyi teşvik ettiğine inanmaktadırlar.
Dijital Hikaye Anlatımının Nesiller Arası Öğrenmedeki olanaklarını araştırmak ve bu yaklaşımlara dayalı olarak eğitimciler için metodoloji önerisi geliştirmek için, daha genç ve daha yaşlı katılımcıların öğrenme ihtiyaçlarını ve eğitimcilerin nesiller arası bir öğrenme ortamında dijital hikaye anlatımı eğitimini organize etmek için sahip olması gereken yeterlilikleri ve becerileri aşağıdakiler aracılığıyla araştırdık:
Proje ortakları tarafından nesiller arası öğrenme (IGL) yaklaşımı ve dijital hikaye anlatımı ile ilgili literatür taraması (Bölüm 1)
Loughborough Üniversitesi’nden ortaklar ve dijital hikaye anlatımı uzmanları arasında açık tartışma (Bölüm 2)
Odak grup görüşmeleri, yaşlı yetişkinlere ve/veya daha genç insanlara ve/veya nesiller arası öğrenme ortamlarında çalışan uzmanlara (Bölüm 3) ve ayrıca 13-25 yaş ve 55 yaş üstü öğrencilerle (Bölüm 4) gerçekleştirildi.
Nesiller Arası Öğrenmede Dijital Hikaye Anlatımına Akademik Bakış (5. Bölüm)
Genç ve son sınıf öğrencilerden oluşan odak grubu, bu sürecin ana aktörleri olan öğrencilerden başlayarak, nesiller arası öğrenmenin (IGL) ve dijital hikaye anlatımının metodolojisinin nasıl organize edileceğini anlamamızı sağladı.
Mülakatlar sonucunda (Bölüm 3 ve 4), anlatı, şarkı sözlerini kullanma, deneyimleri ve duyguları yeniden anlatma, çizim ve oyunlarla anlatımın, öğrencilerin katılımını ve öğrenciler ve öğretmenler arasında güvene dayalı bir ilişki kurmalarını sağlayan yöntemler olduğu ortaya çıkmıştır. Anlatı, karşılıklı dinlemeyi teşvik eden güvene dayalı samimi bir ortam yaratılmasına yardımcı olmaktadır. Bununla birlikte, geleneksel hikaye anlatımı, daha iyi vücut iletişimi ve jestleri içerdiği ve katılımcıların (çoğunlukla kıdemli olanlar) daha geleneksel araçları tercih ettiği için dijital hikaye anlatımına tercih edilir. IGL ortamında dijital hikaye anlatımı kullanımı hala hafife alınmaktadır.
Nesiller arası öğrenmede olası bir Dijital Hikaye Anlatımı Metodolojisi önerilmiştir (Bölüm 5). IGL dijital hikaye anlatımının, bireysel anlatılar ve ürün işbirliği tarafından önerilen içeriklerin birlikte evrimi için metodolojik bir yol olduğu düşünülmüş: yeni bir somut olmayan ve kolektif miras haline gelmiştir.
Bu rapordaki veriler, “E-SHAHRAZAD” projesinin ileri aşamalarında geliştirilecek olan eğitim kaynaklarına temel teşkil edecektir.